...تو می رفتی
...تو می رفتی
ومن در قصه های کودکی غلت می خوردم
میان تکه بازی های کودکانه فقط تنها تو را می دیدم
می پرستیدم
...تو می رفتی
ومن با خاطرات با تو بودن با خودم بودم
خودم را در کویر حسرت و آه غرق یک رویای تلخ می دیدم
می شکستم
تو می رفتی
ومن تنها تو را گم کرده بودم
درون سایه های غم با هزاران ساقه یاس به دنبالت می رفتم
می دویدم
..تو می رفتی
ومن می ماندم و با سوختن عشقبازی می کردم
میان شعله های بی تو بودن تمام حس هایم را آتش می زدم
می گداختم
...تو می رفتی
ومن بی تو می مردم
+ نوشته شده در پنجشنبه بیست و دوم اسفند ۱۳۸۷ ساعت 2:14 توسط محمد مبین
|
روزنامه نگار جماعت، اکثرا، دو چهره دارند. یکی همانی است که شما در مطبوعات می خوانید، دیگری هم دل نوشته هایی است که در وبلاگ هایشان می بینید. پس از این که دیدم وبلاگ نویسی مد شده تصمیم گرفتم من هم حیات خلوتی در دنیای مجازی داشته باشم. من محمد مبین روزنامه نگار اسبق ، قلم به مزد دیروز و وبلاگ نویس امروز برای دل خودم می نویسم. از این که اینجا دردنیای مجازی احوال پرسم هستید ممنون.